شکـر خـدا دیـدم دوبـاره پرچمت را            شکـر خـدا دیـدم سـیـاهی غـمـت را

دیدم دوبـاره روضه‌های مـاتـمت را            دیدم دوباره نوحه و شور و دمت را

بـاور نـمـی‌کـردم مـحـرم را بـبـیـنـم
بر سر در این خانه پـرچـم را ببـینم

ما را همین شور عزایت زنده کرده            مـا را نـوای نـیـنـوایـت زنـده کـرده
ما را هوای روضه‌هایت زنده کرده            ما را نـسـیـم کـربـلایت زنـده کـرده

ما در میان روضـۀ تو قـد کـشـیدیـم
از لطف تو امـروز به اینجا رسیدیم

امسال اگر که باز هم این روضه بر پاست            ما که یقین داریم از الطاف زهراست
بی‌بی دعایش تا ابد پشت سر ماست            زهـرا نگه دار تـمام سیـنه زن‌هاست

دست شکـسـته اسم ما را هم نوشـته
خـوب و بـد ما را همه با هم نـوشته

یادم نخـواهد رفت لطف مـادرت را            او لـطـف کرده راه داده نوکـرت را
او جمع کرده خـادمان محـضرت را            پس گرم کرده او تـنـور مـنـبرت را

از سوزِ آهـش قـلب این عـالم گرفته
ذکــر بُــنــیّ یــا بُــنـیّ دم گــرفــتــه

هـم مـاهی دریـا بـرایت گـریه کرده            هم مادرت زهـرا برایت گریه کرده
هم زینب کـبـری بـرایت گریه کرده            دنـیـا و ما فـیـهـا بـرایت گریه کرده

جان عزیزت اشک را از ما نگیری
این اشک را از چشم نوکرها نگیری

اسـمـت دلـیـل گـریـه‌هـای بـی‌امـانـم            ای که مرا خـواندی بده راهی نشانم
در روضه‌ات دنـبـال یک خـط امانم            ای کـاش قـدر روضه‌هایت را بـدانم

با روضه‌ات آرام می‌گـیـرم هـمیـشه
شکر خدا با روضه درگـیرم همیشه

من آمـدم امـشب بـسـوزم پا به پایت            تا چند خـطی روضه بنْـویسم برایت
روضه بخوانم از تن در خون رهایت            یــادی کـنـم از مـاجـرای بـوریـایـت

خورشید بودی بر نوک نی‌ها نشستی
ای جان زینب، پشت زینب را شکستی